نحوه شناسایی سیم و کابل استاندارد

کابل در حقیقت نوعی هادی است که دارای پوشش عایقی است. ساختمان کابل از بخش‌های مختلفی تشکیل شده است که عبارتند از هادی، عایق، پوسته هادی، پوسته فی، پر کننده، زره و غلاف که هریک وظیفه خاصی را به عهده دارد.

 برای تشخیص کیفیت سیم انتهای سیم را می‌کنند که اگر زرد رنگ و درخشان بود درصد مس آن قابل‌قبول است و سیم باکیفیت به شمار می‌رود 

جهت شناسایی استاندارد بودن سیم باید به موارد زیر دقت شود.

بدنه سیم استاندارد، ISIRI حک شده باشد

ضخامت روکش عایق سیم نیز باید استاندارد باشد اگر این ضخامت از حد استاندارد کمتر باشد سیم می‌تواند دچار شکست عایقی شود و اگر از حد استاندارد بیشتر باشد احتمال کم بودن سطح مقطع سیم وجود دارد. در صورت شک کردن به سطح مقطع سیم، می‌توان با سیم ‌کن روکش سیم را برداشت و با میکرومتر قطر یک رشته از آن را اندازه گیری کرد. قطر به دست آمده بر دو تقسیم می‌شود تا شعاع محاسبه شود. سپس با استفاده از فرمول سطح مقطع یک رشته و با ضرب در تعداد رشته‌ها سطح مقطع واقعی سیم تعیین می‌شود.

جنس هادی سیم، در بیشتر موارد تقلب در مقدار خلوص مس سیم است. با نگاه به سیم می‌توان به صورت تقریبی مقدار درصد مس آن تشخیص داد. برخی از سازندگان، درون سیم‌ها آهن اضافه می‌کنند. لذا جهت بررسی این موضوع، انتهای سیم را می‌کنند و اگر زرد رنگ و درخشان بود، درصد مس آن قابل قبول است ولی اگر رگه‌های سیاه رنگی دیده شد و یا سیم‌های افشان آن درخشندگی لازم را نداشت، در سیم آهن به کار رفته است.

 سر سیم‌ها برای سیم‌های استاندارد ساخته‌ شده‌اند لذا سر سیم را در داخل سر سیم قرار می‌دهند که اگر به صورت کامل در آن محکم نشد، مشخص می‌شود که تعداد رشته‌های سیم مسی در آن سایز قابل قبول نیست.

کابل

کابل در حقیقت نوعی هادی است که دارای پوشش عایقی است. ساختمان کابل از بخش‌های مختلفی تشکیل شده است که عبارتند از هادی، عایق، پوسته هادی، پوسته فی، پر کننده ، زره و غلاف که هریک وظیفه خاصی را به عهده دارد و در مجموع قابلیت هدایت الکتریکی، استقامت الکتریکی، مکانیکی و شیمیایی کابل را برآورده می‌سازند.

هادی

هادی شامل مفتول‌های نازک در سیم انعطاف و یا شامل تک مفتول یا مفتول‌های منظم تابیده شده در سیم غیر قابل انعطاف است.

پوسته هادی

پوسته‌ای الکتریکی که از مواد فی یا غیر فی نیمه هادی تشکیل شده و بر روی هادی‌های بهم تابیده به کار می‌رود تا با یکنواخت کردن سطح خارجی هادی و میدان روی آن، از بروز تخلیه جزئی در فواصل احتمالی بین عایق و هادی جلوگیری کند.

عایق

پوششی نارسانا که از مواد غیر فی تشکیل شده و هادی‌های سیم و کابل را به صورت جداگانه می‌پوشاند.

پوسته عایق

پوسته‌ای الکتریکی که از مواد فی یا غیر فی نیمه هادی تشکیل شده و عایق را می‌پوشاند. این پوسته با محدود کردن میدان الکتریکی هادی‌ها از تخلیه جزئی و نشت جریان بین هادی‌ها و سایر لایه‌های پوشاننده جلوگیری می‌کند.

غلاف فی

غلافی که معولاً از جنس سرب، آلومینیوم و یا آلیاژ آلومینیوم است و به صورت صاف یا موجدار بر روی پوسته عایق کابل به کار می‌رود تا از لحاظ مکانیکی حفاظت آن را برآورده سازد.

پوشش داخلی

پوششی غیر فی که مجموعه هادی‌های (در صورت وجود پرکننده) یک کابل شامل چند هادی را در برگرفته و بر روی پوشش محافظ به کار می‌رود.

زره

پوششی است که از نوار یا سیم‌های فی تشکیل شده و عموماً جهت حفاظت کابل در برابر اثرات مکانیکی خارجی به کار می‌رود.

پوسته فی غیر قابل مغناطیسی (شیلد)

لایه فی زمین شده‌ای که جهت محدود کردن میدان الکتریکی درون کابل و محافظت از آن در برابر اثرات الکتریکی خارجی به کار می‌رود. غلاف فی و زره هم می‌توانند نقش شیلد را به عهده گیرند.

پوشش بیرونی

پوششی غیر فی که جهت اطمینان از حفاظت کابل در برابر عوامل خارجی، بر روی پوشش‌های فی به کار می‌رود.